Tuiniers worden geconfronteerd met het feit dat ze in plaats van gladde wortelgewassen kromme en “hoornige” wortelen oogsten.
Dit probleem ontstaat door een combinatie van factoren die gemakkelijk kunnen worden geëlimineerd in het stadium van de voorbereiding van het bed, meldt de correspondent van .
De belangrijkste oorzaak van vervorming ligt in de toestand van de grond op het moment van ontkieming van het zaad. Een jonge wortel die op zijn weg een obstakel tegenkomt, wordt simpelweg gedwongen om het te ronden, wat leidt tot het verschijnen van lelijke vormen.
Zo’n obstakel is vaak een onbeduidende losgeraakte bodemkorst na het water geven. Het harde oppervlak van de grond blijkt een onmogelijke hindernis te zijn voor een tere spruit, waardoor het gedwongen wordt om een weg eromheen te zoeken.
Tot een soortgelijk resultaat leidt en zaaien in te dichte kleigrond. Het wortelgewas, dat niet diep in zo’n monoliet kan doordringen, begint zich te vertakken op zoek naar minder resistente delen van de grond.
Categorisch ongeschikt voor wortelen en verse mest die vlak voor het zaaien wordt ingebracht. Een overmaat aan niet-ontleed organisch materiaal creëert een agressieve omgeving die het uiteinde van de hoofdwortel verbrandt en het vertakken stimuleert.
Men moet de banale verdichting van gewassen niet vergeten. Dichte buurt zorgt ervoor dat wortelgewassen letterlijk vechten om ruimte, elkaar verstrengelen en vervormen tijdens het groeiproces.
Het vervormingsmechanisme treedt in werking in de vroegste periode wanneer het uiteinde van de hoofdwortel gewond raakt. Na deze verwonding vertraagt de lengtegroei en beginnen verschillende nieuwe groeipunten zich actief te ontwikkelen vanuit laterale knoppen.
Als deze regels genegeerd worden, zal het gewas bestaan uit kromme, vertakte wortelgewassen. Zulke wortelen zijn niet alleen onhandig om te schillen, maar ook bijna onmogelijk om goed te bewaren tijdens de lange winter.
Om de situatie te verhelpen zal het helpen om het bed vanaf de herfst grondig om te spitten tot de volle bajonet van de spade. Deze procedure maakt de grond los en zorgt ervoor dat de wortelgewassen ongehinderd diep in de grond kunnen groeien.
Voeg in de lente losmakende ingrediënten zoals grof rivierzand of goed verrot zaagsel toe aan de grond. Deze materialen verbeteren de bodemstructuur en maken hem lucht- en vochtdoorlatend.
Na het zaaien mulch je het bed met een dunne laag turf of humus om korstvorming te voorkomen. De mulch houdt niet alleen het oppervlak brokkelig, maar helpt ook om een optimale vochtigheid te behouden.
Dun zaailingen tijdig uit, waarbij je minstens 3-5 centimeter tussen de planten laat. Vrije ruimte zorgt ervoor dat wortelgewassen hun buren niet hinderen.
Als je deze eenvoudige landbouwtechnieken in acht neemt, krijg je elk jaar gladde en mooie wortelen. Je oogst zal niet alleen esthetisch mooi zijn, maar zal ook mooi bewaard blijven tot het volgende seizoen.
Lees ook
- Wat je kunt doen met eierschalen in de moestuin: 3 onconventionele manieren om planten te beschermen
- Waarom petunia’s niet bloeien: 4 verzorgingsfouten die je van knoppen beroven
