Jarenlang hebben tuiniers een bescheiden aardappeloogst binnengehaald zonder zich zelfs maar bewust te zijn van het echte potentieel van dit gewas.
Fouten in het beginstadium kunnen alle verdere inspanningen om de planten te verzorgen teniet doen, aldus een correspondent van .
De belangrijkste reden voor lage opbrengsten ligt vaak in de verkeerde keuze en voorbereiding van plantmateriaal. Het gebruik van kleine of verzwakte knollen leidt gegarandeerd tot de vorming van een onvoldoende aantal stolonen.
TUT Nieuws
De sleutel tot succes begint met de selectie van gezonde, grote knollen van minstens 50-60 gram. Door voor te kiemen in het licht krijg je sterke, groene scheuten, wat de kieming aanzienlijk versnelt.
Voor het planten is het nuttig om de knollen te behandelen met moderne groeistimulerende middelen of een eenvoudige oplossing van houtas. Deze behandeling wekt de slapende knoppen en voorziet de plant van meet af aan van de nodige micronutriënten.
De diepte en het plantpatroon hebben een directe invloed op de ontwikkeling van het wortelstelsel en het aantal knollen dat wordt geplant. De klassieke methode met veelvuldig planten in ondiepe gaten beperkt de ruimte voor groei.
Het optimale plantpatroon is 70-80 cm tussen de rijen en 30-40 cm tussen de knollen in een rij. Met deze afstand krijgt elke struik voldoende licht, voeding en ruimte om een groot nest te vormen.
Er is een progressieve techniek om aardappelen te planten in individuele putten met een diameter en diepte tot 50 cm. Een voedingsmengsel van humus, compost en as wordt op de bodem van het gat gelegd, wat de ideale omstandigheden voor groei creëert.
Na de opkomst van zaailingen is het uiterst belangrijk om de planten regelmatig te laten neerstrijken, vooral in de beginfase van de groei. Deze procedure stimuleert de ontwikkeling van extra ondergrondse stengels, de stengels waarop het gewas wordt gevormd.
Niet minder belangrijk voor een hoge opbrengst is tijdig en evenwichtig water geven. Aardappelen hebben het meeste vocht nodig tijdens de knop- en bloeifase, wanneer de knollen actief worden gevormd.
Voeding met organische en minerale meststoffen moet worden uitgevoerd volgens een duidelijk schema dat overeenkomt met de ontwikkelingsstadia van de plant. Stikstofmeststoffen zijn belangrijk in het begin, terwijl fosfor- en kaliummeststoffen nodig zijn tijdens de knolvormingsperiode.
Het negeren van deze regels leidt ertoe dat de plant weinig stolonen en kleine knollen vormt. Zelfs perfecte zorg in de toekomst zal niet in staat zijn om fouten gemaakt bij het planten en aan het begin van de vegetatie te compenseren.
Door deze agronomische praktijken te volgen, creëer je alle voorwaarden om het genetisch potentieel van aardappelen te realiseren. Deze aanpak zal gegarandeerd het aantal en de grootte van de knollen van elke struik verhogen, wat je dichter bij het gekoesterde doel brengt – een emmer aardappelen per plant.
Lees ook
- Tomaten kweken zonder phytophthora: een beproefde methode voor een duurzame oogst
- Waarom komkommers bitter worden: hoe irrigatiefouten de smaak van het gewas beïnvloeden
