Iedereen kent dit moment: je hebt jezelf net voorgesteld aan een persoon en zijn naam is al spoorloos uit je geheugen verdwenen.
Zo’n situatie veroorzaakt gêne en doet je twijfelen aan je eigen cognitieve vermogens, aldus de correspondent van .
Onze hersenen verwerken in nieuwe sociale omstandigheden veel andere signalen dan alleen naam. We evalueren onbewust het uiterlijk, de manieren, de intonatie van de stem en de context van de ontmoeting, wat een hoge cognitieve belasting met zich meebrengt.
Pixabay
Namen zijn zelf abstracte labels die geen diepe semantische lading hebben voor ons bewustzijn. In tegenstelling tot gezichten, die unieke visuele patronen hebben, zijn namen slechts willekeurige reeksen geluiden.
Het “hear-it-out” effect treedt op door de werking van het kortetermijngeheugen, dat informatie slechts enkele tientallen seconden vasthoudt. Als de gegevens niet tijdig worden overgebracht naar de opslag op lange termijn, gooien de hersenen ze weg als irrelevant.
Stress en lichte opwinding tijdens een kennismaking bevorderen ook het vergeten door primitieve verdedigingsmechanismen van de psyche te activeren. Op zulke momenten worden de hersenbronnen gericht op het inschatten van potentiële bedreigingen in plaats van op het onthouden van formaliteiten.
Geen directe negatieve gevolgen voor het vergeten van een naam versterkt onze onoplettendheid. De hersenen zien deze informatie niet als cruciaal om te overleven, dus doen ze geen moeite om deze informatie vast te houden.
Als je niet aan deze gewoonte werkt, kun je professionele problemen krijgen en veelbelovende persoonlijke kennissen mislopen. Regelmatige geheugenstoornissen ondermijnen je zelfvertrouwen en je krijgt een reputatie van onoplettendheid.
De eenvoudigste oplossing is de techniek om direct na een kennismaking een naam hardop te herhalen. De zin “Leuk je te ontmoeten, [Имя]” versterkt niet alleen het geluid, maar toont ook je beleefdheid.
De volgende stap is om de nieuwe naam te associëren met een visueel beeld of een beroemd persoon. Hoe levendiger en absurder het verband is, hoe groter de kans dat je het goed onthoudt.
Probeer de naam van je gesprekspartner meerdere keren te gebruiken tijdens de eerste paar minuten van een gesprek, door het op een natuurlijke manier in de dialoog te verweven. Deze methode traint niet alleen je geheugen, maar creëert ook een gevoel van speciale aandacht voor de persoon.
Neem na de ontmoeting dertig seconden de tijd om de naam en de afbeelding van de nieuwe kennis mentaal te herhalen. Het kort consolideren van informatie verhoogt de kans op overdracht naar het langetermijngeheugen aanzienlijk.
Regelmatige oefening van deze technieken zal het onthouden van namen veranderen van een stressvolle taak in een nuttige gewoonte. Na verloop van tijd zullen je hersenen deze informatie automatisch beginnen op te nemen, waardoor lastige pauzes verdwijnen.
Lees ook
- Waarom we onze eigen fouten in anderen zien: hoe het mechanisme van psychologische projectie werkt
- Waarom je je niet kunt concentreren: de grootste vijand van aandacht is niet waar je hem zoekt
